Zonder coach naar een uitwedstrijd trekken klinkt als een slecht plan, maar dat hield de moedige mannen van KVSOO niet tegen. Coach Yenley meldde zich last-minute af (volgens de geruchten wegens een dringende afspraak met zijn zetel en Netflix), waardoor de troepen op eigen kompas naar Nazareth Eke trokken. Daar stonden de Oostendse scheidsrechters oog in oog met de gevreesde “Vriendenkring van de Vlaamse Ardennen” – beter bekend als fluitende tegenstanders met opvallend veel balgevoel.

De wedstrijd begon niet ideaal. Kapitein Joachim – doorgaans een rots in de branding – had duidelijk zijn meetlat thuisgelaten en onderschatte compleet de snelheid van zijn tegenstander. Het resultaat: een soort assist waar Kevin De Bruyne jaloers op zou zijn, alleen jammer genoeg voor de verkeerde ploeg. 0-1.

Maar KVSOO is geen team dat zich zomaar gewonnen geeft. De overige tien spelers (die voorlopig nog fan zijn van hun kapitein) beseften dat er iets moest gebeuren. Wat volgde was een reeks pittige acties, slim samenspel en de inzet van een paar frisse wisselspelers die meteen hun stempel drukten. Al snel stond het 1-2 in ons voordeel.

In de tweede helft nam centrale verdediger Martijn het heft in eigen handen – of beter gezegd: voeten. Met chirurgische precisie dropte hij niet één, maar twee loepzuivere assists in de voeten van zijn ploegmaats. Zelfs de VAR zou geen speld tussen kunnen krijgen.

De Vlaamse Ardennen gaven zich echter niet zomaar gewonnen en maakten het onze verdediging knap lastig. Zó lastig zelfs, dat de schrijver van dit verslag ergens onderweg het scoreverloop kwijtgeraakte. Maar goed, wat telt is het einde, en dat was 4-5… voor ons! Drie punten op zak, zonder coach, en met een mooi verhaal.

Een dikke merci aan onze collega’s van de Vlaamse Ardennen voor de sportieve én goed georganiseerde match.

KVSOO trad aan met:
Christoff, Dylan, Dylan, Joachim, Steve, Martijn, Jonas (1x), Dempsey, Sven, Wout, Matthias (3x), Jason (1x), Birger, Colin

(14 keer bekeken)